Teoria

Krótki opis

Szybka moda jest tania, noszona krótko, a potem wyrzucana, pozostawiając po sobie góry używanej odzieży. Producenci i detaliści obiecują zrównoważony rozwój i recykling, ale jak szczera jest ich obietnica zrobienia nowej odzieży ze starej?

Na całym świecie produkuje się ponad 120 miliardów ubrań rocznie, a góry odpadów tekstylnych rosną odpowiednio. Za znaczną część tego procesu odpowiada branża fast fashion. Tam, gdzie kiedyś wypuszczały cztery kolekcje rocznie, tanie sieci odzieżowe tworzą obecnie nawet 52 mikrokolekcje rocznie. Organizacje ekologiczne od dawna krytykują to marnowanie zasobów i góry odpadów tekstylnych, które wytwarza.

Greenpeace domaga się zakończenia naszego „uzależnienia od szybkiej mody”. Sprzedawcy szybkiej mody obiecują swoim klientom, że będą traktować zużytą odzież w sposób zrównoważony, zachwalając swój system recyklingu. Ale gigantyczne stosy zużytych ubrań to zbyt wiele, by mogli sobie z nimi poradzić handlarze z drugiej ręki. System utylizacji zaraz się zawali. Ubrania w końcu są wykorzystywane jako paliwo do ogrzewania domów. Jakie środki polityczne podejmuje się w celu rozwiązania problemu zalewu odpadów tekstylnych?