Θεωρία

Περιγραφή

Τεράστιες ποσότητες μεταχειρισμένων και απούλητων ρούχων έχουν συσσωρευτεί στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή τα τελευταία χρόνια. Σύμβολο του κρυφού κόστους της γρήγορης μόδας, δείχνουν τις καταστροφικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της βιομηχανίας.

Η Manuela Olivos ζει σε μια καλύβα που περιβάλλεται από βουνά από πεταμένα ρούχα. Βγάζει τα προς το ζην από αυτόν τον τεράστιο χωματερή ταχείας μόδας στην έρημο Ατακάμα στη βόρεια Χιλή, συλλέγοντας οτιδήποτε μπορεί να πουλήσει. Μεγάλο μέρος είναι απούλητα ρούχα από πιο οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες, όπου οι απαιτήσεις της βιομηχανίας της γρήγορης μόδας έχουν οδηγήσει σε χρόνια υπερπαραγωγή. Τα ρούχα που καταλήγουν εδώ είναι συνήθως κατασκευασμένα από συνθετικά υφάσματα που δεν είναι βιοδιασπώμενα.

Η χωματερή της ερήμου προκαλεί αμηχανία για τις αρχές στο κοντινό Alto Hospicio. Νέες αποστολές μεταχειρισμένων ρούχων φτάνουν κάθε εβδομάδα. Η επιχείρηση με μεταχειρισμένα ρούχα είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρα για τους αντιπροσώπους στη ζώνη ελεύθερου εμπορίου, αλλά μόνο για αυτούς. Είναι επιζήμιο για την ευρύτερη κοινότητα, αναφέρουν τοπικοί αξιωματούχοι. Το Iquique, η πρωτεύουσα της επαρχίας, ήταν σε οικονομική ύφεση. Στη συνέχεια, όμως, η κυβέρνηση της Χιλής έχτισε ένα λιμάνι εμπορευματοκιβωτίων εδώ και δημιούργησε τη ζώνη ελεύθερων συναλλαγών γνωστή ως "Zofri". 59.000 τόνοι μεταχειρισμένων ρούχων αποστέλλονται εδώ κάθε χρόνο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, έως και το 40% αυτού απορρίπτεται - και καταλήγει στην έρημο.

Πολλοί από τους ανθρώπους που περνούν τα βουνά με τα πεταμένα ρούχα είναι πρόσφυγες από τη Βενεζουέλα. Ψάχνουν για ρούχα που μπορούν να φορέσουν οι ίδιοι και για οτιδήποτε μπορούν να πουλήσουν. Ανάμεσά τους είναι ο André και η οικογένειά του, που αντέχουν τη μεσημεριανή ζέστη στο δρόμο τους για το Iquique, όπου ελπίζουν να βρουν δουλειά. Έχουν ακόμα 200 χιλιόμετρα ακόμα και είναι εξαντλημένοι.